งานเทศกาลความรักและการให้ ครั้งที่ 2 : ตอนที่ 1 ความรู้สึกต่อครอบครัวสุธาสุทธิ์ ที่ได้ซื้อภาพ "รักลูกนะจ๊ะ" ไปครับ

สวัสดีครับ เพื่อนๆ ช่วงที่ผ่านมา 11-13 กุมภาพันธ์ 2554 ที่ผมกับพี่ไพบูลย์ และคนพิการอีกหลายท่าน ที่ได้ไปร่วมงานออกร้านจำหน่ายสินค้าฝีมือคนพิการมา ส่วนผมนั้นได้นำภาพวาดด้วยกาแฟ จำนวน 28-30 ภาพ ไปจัดแสดง จะถือว่าเป็นครั้งแรกในชีวิต แบบคาดไม่ถึงก็ว่าได้ ที่คนๆ หนึ่ง ธรรมดาๆ ไม่ได้เป็นศิลปิน จะมีโอกาสจัดแสดงภาพวาดได้ การจัดแสดงภาพวาดด้วยกาแฟอย่างเดียว ก็อาจจะเป็นครั้งแรกในไทยก็ได้ คือว่ามีผู้ชมมาบอกนะครับ จริงๆ เห็นบอกว่า น่าจะครั้งแรกในระดับ.........ด้วยซ้ำ แต่ผมกลัวว่าจะโอเวอร์ไปครับ

แต่ตรงนั้นไม่ได้สำคัญหรอกครับ ที่สำคัญกับผมคือ ความรู้สึกที่มีความสุข ปิติ มากกว่า จึงอยากจะนำมาแชร์ เล่าสู่กันฟัง ให้ได้อ่านกันครับ ผมคงทยอยเขียนนะครับ เพราะว่าเยอะมากเลยครับ มีเรื่องราวประทับใจหลายเรื่อง ที่ตั้งใจจะพิมพ์ให้อ่านครับ โดยผมอยากจะเล่าเรื่องราวประทับใจสุดท้าย แต่เป็นตอนแรกสุด ก่อนเลยครับ

ในคืนวันสุดท้ายที่ได้ไปแสดงภาพวาดด้วยกาแฟ ที่บองมาเช่ ผมกำลังกลับบ้าน แต่แวะนำภาพวาดด้วยกาแฟชื่อ "รักลูกนะจ๊ะ" ไปให้คุณศรา สุธาสุทธิ์ ที่หมู่บ้านมัณฑนา แถวบางใหญ่ คืนนั้นที่บ้านคุณศรา กำลังมีงานเลี้ยงปาร์ตี้กันภายในครอบครัว ผมไปถึง ทุกคนออกมาต้อนรับ และมีโอกาสได้เล่าเรื่องราวของตัวเองสั้นๆ ตามคำขอ ของคุณศรา ทุกคนดูน่ารัก ตั้งใจฟัง และสอบถามเป็นระยะๆ ดูเป็นครอบครัวที่อบอุ่นกันดี

ถึงเวลาสำคัญที่ผมต้องมอบภาพ "รักลูกนะจ๊ะ" ให้กับภรรยาของคุณศรา คนดูแลของผมถ่ายรูปขณะกำลังมอบให้มาด้วย คนดูแลผมเล่าว่า ตอนที่ให้ภาพ เป็น surprise ภรรยานั้น ภรรยาคุณศรา น้ำตาคลอ เลยครับ ผมขอบคุณทุกคน และบอกว่า เราทุกคนทั้งผม และคุณศรา กับครอบครัว กำลังได้ร่วมกันทำบุญ จากเงินที่ซื้อภาพไปมอบให้มูลนิธิ OpenCARE ที่จะไปช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วม ผมอยู่อีกพักก็ลากลับ ทุกคนออกมาส่งผมขณะขึ้นรถ TAXI

ภาพวาดด้วยกาแฟ "รักลูกนะจ๊ะ" ที่โดนใจคุณศรา




ขณะที่อยู่ในรถ กำลังกลับบ้าน ผมมีความสุขมาก ที่ภาพวาดด้วยกาแฟของผม (เจ้ายีราฟน้อยที่กำลังโดนแม่ของมันจูบอย่างจริงจัง จนหน้าตาของมันเบี้ยวจนดูเหมือนยิ้ม แต่ผมคิดว่ามันยิ้มจริงๆ นะครับ เพราะตอนที่วาดผมยังคุยกับมันเลยครับ ว่าโดนแม่มันจูบทั้งตาทั้งปากเลย สงสัยจะดีใจไปด้วย) จะมีความหมายกับครอบครัวที่น่ารักของคุณศรา สุธาสุทธิ์

ผมยังจำได้ดีที่ คุณศรา ได้มายืนดูภาพวาดเจ้ายีราฟ 2 แม่ลูก แล้วก็คุยกับผมอย่างจริงจัง ซึ่งภาพนี้ตามที่เราวางแผนกันครั้งแรก จะถูกนำไปแสดงที่ TK Park เซ็นทรัลเวิร์ด ในระหว่างวันที่ 15-20 กุมภาพันธ์ 2554 เราตั้งใจว่า ถ้าจำหน่ายได้ จะคุยกับผู้ซื้อว่า ขออนุญาตนำไปแสดงก่อน แล้วจึงจะนำไปคืนให้หลังวันที่ 20/2/2554

คุณศรา ยังคงยืนดูภาพ และรอคำตอบจากผมกับพี่ไพบูลย์ ด้วยเหตุผลที่ว่า คุณศราชอบยีราฟ (ถ้าผมจำไม่ผิด) ที่บ้านคุณศรามีไม้แกะสลักยีราฟด้วย ซึ่งมีท่าทางคล้ายในรูปที่วาดด้วย ที่สำคัญคือ คุณศรา ต้องการนำไปมอบให้กับภรรยาในวันวาเลนไทน์ จันทร์ที่ 14 กุมภาพันธ์ 2554 นี้ ผมกับพี่ไพบูลย์ จึงตัดสินใจขายภาพให้กับคุณศรา เพียงแต่ต้องขอจัดแสดงจนถึงวันอาทิตย์ แล้วผมจะนำภาพไปมอบให้หลังเลิกงาน

ตลอดงานทั้ง 3 วัน ผมยอมรับเลยว่า ผมได้รับความรู้สึกดีๆ มากมาย จากผู้ที่มาชมภาพวาดด้วยกาแฟของผม มีการแสดงความคิดเห็น ติ-ชม มากมาย (ที่เดี๋ยวผมจะนำมาให้เพื่อนๆ ได้ดูกัน) ทุกท่านที่ซื้อภาพ มีแรงจูงใจในการซื้อภาพ ที่ทำให้ผมประทับใจ ที่อยากนำมาฝากเพื่อนๆ ผมไม่คิดเลยว่า งานอดิเรกที่ทำให้ผมได้ผ่อนคลายจากงานที่ทำอยู่ จะทำให้เกิดความสุขอย่างนี้ และยังนำเงินที่ได้ไปร่วมบริจาคให้กับมูลนิธิต่างๆ อีก

ผมและพี่ไพบูลย์ ต้องขอขอบคุณผู้ชมงานแสดงภาพทุกท่าน ที่ให้กำลังใจ ที่่ได้ร่วมกันซื้อภาพวาดด้วยกาแฟ และสินค้าฝีมือคนพิการ ต้องขอขอบคุณเจ้าหน้าที่ของตลาดบองมาเช่ทุกท่าน ที่ให้ความร่วมมืออย่างดีเยี่ยม ขอบพระคุณผู้บริหารทุกท่าน ที่ได้ให้ความอนุเคราะห์ ให้โอกาสพวกเราได้มาแสดงผลงาน และจัดจำหน่ายผลิตภัณฑ์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Visit me on Facebook

บทความที่ได้รับความนิยม 10 อันดับแรก